Το βλαχικο φαγητό διαφέρει πολύ από το συνηθισμένο φαγητό που μπορεί να βρει κανείς σε άλλα χωριά της Μακεδονίας, της Ηπείρου και της κυρίως Ελλάδας. Σε αντιθεση με τους Έλληνες που ως φυλη ζουν κυρίως με ψωμί, ελιές τυρί και σκόρδο, και τρώνε λίγο κρέας και αυτό πολύ καρυκευμένο και παραμορφωμένο από τη σάλτσα, οι Βλάχοι νομίζουν ότι το απλό ψητό κρέας, ζεστό ή κρύο, σε μεγάλη ποσότητα είναι βασικό.
(«Οι νομάδες των Βαλκανίων», Alan J. B. Wace, Maurice S. Thompson, 1914)