Στη διάρκεια των οθωμανικών αιώνων στα Βαλκάνια, η θρησκεία αποτελούσε βασικό στοιχείο όχι μόνο της ταυτότητας των ανθρώπων αλλά και της καθημερινότητάς τους. Κοινωνικές εκδηλώσεις γύρω από τη γέννηση, τον γάμο και τον θάνατο, διατροφικές συνήθειες, τρόποι σκέψης και συμπεριφοράς, όλα ήταν άρρηκτα δεμένα με τη θρησκεία. Γι’ αυτό και στο Μέτσοβο οι εκκλησίες αποτελούσαν κεντρικό σημείο αναφοράς.
Το οθωμανικό κράτος επέτρεπε σε χριστιανούς και Εβραίους να επισκευάζουν τις εκκλησίες και τις συναγωγές τους, αλλά όχι να χτίζουν καινούργιες. Για κάθε επισκευή χρειαζόταν άδεια από τις οθωμανικές αρχές – από τον τοπικό καδή αλλά ακόμη και από την κεντρική διοίκηση στην Κωνσταντινούπολη.
Ωστόσο, στην πράξη το οθωμανικό κράτος έδειχνε αρκετό ρεαλισμό και ευελιξία, έτσι ώστε να χτίζονται και νέες εκκλησίες και συναγωγές, παρά την επίσημη απαγόρευση.
