To υδραγωγείο του Γεωργίου Αβέρωφ

By 7 Ιουνίου 2021 No Comments

Τίτλος:

To υδραγωγείο του Γεωργίου Αβέρωφ

Πρόσωπο στην φωτογραφία:

Θεόδωρος Τρίτος, Κύργος Πανάγιος, Απόστολος Παδιώτης, Στέφανος Παδιώτης και άλλοι.

Ημερομηνία λήψης:

1887

Τοποθεσία:

Τοποθεσία Σιώπουτου

Περιγραφή:

Μετσοβίτες δουλεύουν για να χτίσουν το πρώτο υδραγωγείο που φτιάχτηκε δαπάνη του Γεωργίου Αβέρωφ. Συγκέντρωνε τα νερά για να μπορούν να φτάσουν στις βρύσες των συνοικιών του Μετσόβου. Στην πορεία του νερού έγιναν μικρές κατασκευές για τη συγκέντρωσή του, στις τοποθεσίες του ορόπεδιου στο Σιώπουτου, Λικουρέσιε, Βάλε ντι Λιόσανε, Κρύα Βρύση, Μούμα ντ’αυλάκε, μέχρι το νερό να φτάσει στις κεντρικές βρύσες του χωριού.

Προσωπική Ιστορία:

Ο κύριος Παδιώτης ήταν ο υπεύθυνος επιστάτης του έργου από την κοινότητα. Γυναίκες της εποχής εκείνης φορτώνονταν πλάκες για να τις φέρουν στον τόπο κατασκευής. Αποτελούνταν από πλάκες ενώ εσωτερικά χρησιμοποιούσαν μείγμα λάσπης (ναγκαλίνα στα βλάχικα) για να είναι τα τοιχώματα λεία και να μην φθείρονται από το νερό.
Οι κάτοικοι θυμούνται πως όταν έβρεχε το νερό ερχόταν θολό. Κουβαλούσαν το νερό από τη βρύση της γειτονιάς σε βαρέλες για να το έχουν στο σπίτι ενώ το χρησιμοποιούσαν με οικονομία καθώς ήθελε κουβάλημα.
Το υδραγωγείο συντηρούνταν μέχρι τη δεκαετία του 1960 αφού μετά κατασκευάστηκε άλλο υδραγωγείο.

Δημοσιεύτηκε από:

Παρασκευή

Title:

To υδραγωγείο του Γεωργίου Αβέρωφ

Person in the photograph:

Θεόδωρος Τρίτος, Κύργος Πανάγιος, Απόστολος Παδιώτης, Στέφανος Παδιώτης και άλλοι.

Date:

1887

Location:

Τοποθεσία Σιώπουτου

Description:

Μετσοβίτες δουλεύουν για να χτίσουν το πρώτο υδραγωγείο που φτιάχτηκε δαπάνη του Γεωργίου Αβέρωφ. Συγκέντρωνε τα νερά για να μπορούν να φτάσουν στις βρύσες των συνοικιών του Μετσόβου. Στην πορεία του νερού έγιναν μικρές κατασκευές για τη συγκέντρωσή του, στις τοποθεσίες του ορόπεδιου στο Σιώπουτου, Λικουρέσιε, Βάλε ντι Λιόσανε, Κρύα Βρύση, Μούμα ντ’αυλάκε, μέχρι το νερό να φτάσει στις κεντρικές βρύσες του χωριού.

personal story / memory:

Ο κύριος Παδιώτης ήταν ο υπεύθυνος επιστάτης του έργου από την κοινότητα. Γυναίκες της εποχής εκείνης φορτώνονταν πλάκες για να τις φέρουν στον τόπο κατασκευής. Αποτελούνταν από πλάκες ενώ εσωτερικά χρησιμοποιούσαν μείγμα λάσπης (ναγκαλίνα στα βλάχικα) για να είναι τα τοιχώματα λεία και να μην φθείρονται από το νερό.
Οι κάτοικοι θυμούνται πως όταν έβρεχε το νερό ερχόταν θολό. Κουβαλούσαν το νερό από τη βρύση της γειτονιάς σε βαρέλες για να το έχουν στο σπίτι ενώ το χρησιμοποιούσαν με οικονομία καθώς ήθελε κουβάλημα.
Το υδραγωγείο συντηρούνταν μέχρι τη δεκαετία του 1960 αφού μετά κατασκευάστηκε άλλο υδραγωγείο.

Uploaded by:

Παρασκευή