All posts by jin0x

Το 1936, ολοκληρώνεται ο αυτοκινητόδρομος που ενώνει τη Θεσσαλία με την Ήπειρο, διερχόμενος από την Κατάρα.

To 1937 Ιδρύεται ο Εξωραϊστικός Σύλλογος Μετσόβου με πρόεδρο τον Γρηγόρη Τσανάκα και αντιπρόεδρο τον Ευάγγελο Αβέρωφ. Ο Σύλλογος απευθύνεται σε Μετσοβίτες της διασποράς για οικονομική ενίσχυση του Μετσόβου. Έτσι ξεκινάει η πολύχρονη αλληλογραφία του Ευάγγελου Αβέρωφ με τον εγκατεστημένο στη Λωζάνη και αποξενωμένο από την Ελλάδα βαρόνο Μιχαήλ Τοσίτσα. Στην πρώτη σωζόμενη επιστολή προς τον Βαρώνο Μιχαήλ Τοσίτσα, τον Δεκέμβριο του 1938, ο Ευάγγελος Αβέρωφ γράφει: «…φαντάζομαι πως θα υπάρξουν πολλά πράγματα να συζητήσουμε και να μάθουμε οι δυο μας. (…) Το όνομά σας σάς συνδέει εδώ με πολλά πράγματα και θα το διαπιστώσετε ο ίδιος στην προσεχή επίσκεψή σας.»
Σε άλλη επιστολή του 1938, ο Αβέρωφ στέλνει στον Τοσίτσα φωτογραφίες που τράβηξε ο ίδιος στο Μέτσοβο, για να του δείξει το χωριό.«Τμήμα του χωριού: η πλατεία της Εκκλησίας γύρω από την οποία βρίσκονται τα σχολεία. Το μεγάλο κτίριο δεξιά είναι αυτό του δημοτικού σχολείου που κατασκευάστηκε το 1888 από το Γεώργιο Αβέρωφ. Στο κέντρο (το σπίτι με τις δύο πόρτες που η μία βρίσκεται πάνω από την άλλη) η σχολή οικοκυρικής και υφαντικής (Ίδρυμα Γ. Τούλη) που εγκαθίδρυσα φέτος το καλοκαίρι. Το δεύτερο σπίτι πίσω από αυτή τη σχολή, είναι αυτό του Νικολάκη Αβέρωφ. Λίγο πιο δεξιά βρίσκεται το σπίτι των προγόνων σας, δεν διακρίνεται όμως.»

Στις 25 Αυγούστου 1938, εγκαινιάζεται η Σχολή Υφαντικής-Ταπητουργικής στο Ορφανοτροφείο Τούλη. Στην πρωτοβουλία για την ίδρυση της σχολής συμμετείχε και η Α. Χατζημιχάλη.Το Τούλειο ορφανοτροφείο είχε ανεγερθεί με χρήματα του Μετσοβίτη ευεργέτη Γεώργιου Τούλη. Στη διαθήκη του, το 1878, ο Τούλης σημείωνε: «στο Ορφανοτροφείο θα είναι δεκτά ορφανά παιδιά, τα οποία θα ενδυθούν με φράγκικα ή Ευρωπαϊκά από δίμιτον (…) να μη γίνει μεγάλο αλλά μικρόν και κομψόν, να γίνει με πάτωμα και άνευ κατωγείων, τα οποία είναι άχρηστα. Τα δωμάτια να μείνουν μικρά και άνευ καπνοδοχείων, να γίνει με θερμάστρα η οποία να θερμαίνει όλα τα δωμάτια καθώς κάμουν εις την Βλαχίαν».

Στις 28 Οκτωβρίου 1940 ξεκινάει ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος.

Στις 27 Απριλίου 1941 μπαίνουν τα γερμανικά στρατεύματα στην Αθήνα. Η Ελλάδα βρίσκεται υπό τριπλή Κατοχή (Γερμανική, Ιταλική, Βουλγαρική).

Τον Οκτώβριο 1944, τα στρατεύματα κατοχής αποχωρούν από την Ελλάδα.

Στις 18-24 Οκτωβρίου και στις 3-6 Νοεμβρίου 1947, στη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου, γίνονται μάχες στο Μέτσοβο. Ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδος αποτυγχάνει να καταλάβει το Μέτσοβο.

Το 1947 δημιουργείται το Ίδρυμα Βαρώνου Μιχαήλ Τοσίτσα. Ο Βαρόνος Μιχαήλ Τοσίτσας (1885-1950) ήταν εγγονός του Κωνσταντίνου Τοσίτσα, ένα από τα μικρότερα αδέλφια του εθνικού ευεργέτη της Ελλάδας Μιχαήλ Τοσίτσα (1787-1950), ο οποίος είχε εγκατασταθεί στις αρχές του 19ου αιώνα στο Λιβόρνο της Ιταλίας. Το 1831 του απονεμήθηκε από τον τοπικό δούκα ο τίτλος του βαρόνου, για αυτόν και τους απογόνους του ως επιβράβευση της μεγάλης εμπορικής δραστηριότητας της οικογένειας Τοσίτσα.
Ο Βαρόνος Μιχαήλ Τοσίτσας έζησε στην Ελβετία και στη Γαλλία. Αν και δεν διατηρούσε σχέσεις με τον ελληνικό χώρο, πείθεται, κατόπιν μακροχρόνιας αλληλογραφίας και προσωπικών επαφών με τον Ευάγγελο Αβέρωφ να συστήσει φιλανθρωπικό ίδρυμα για να βοηθήσει την ιδιαίτερη πατρίδα των προγόνων του. Το ίδρυμα συστάθηκε τον Ιούνιο του έτους 1947, με την ονομασία «Ίδρυμα Βαρόνου Μιχαήλ Τοσίτσα» και έχει ως κύριο σκοπό την ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής του Μετσόβου, απ’ όπου καταγόταν ο ιδρυτής.
Με τα χρήματα του ιδρύματος ανοικοδομήθηκε η προγονική του οικία στο Μέτσοβο, η οποία λειτουργεί σήμερα ως λαογραφικό Μουσείο, και το καμένο από το 1947 κτίριο του δημοτικού σχολίου. Επίσης δημιουργήθηκε νοσοκομείο, πριονιστήριο, τυροκομική μονάδα, γυμναστήριο, χιονοδρομικό κέντρο και χρηματοδοτήθηκαν πλήθος άλλων κοινωφελών και αναπτυξιακών έργων. Στην ευρύτερη περιοχή της Ηπείρου αποπερατώθηκαν με δαπάνες του ιδρύματος πάνω από 107 σχολεία. Τέλος ιδρύθηκε στην Κάτω Κηφισιά φοιτητική εστία για ηπειρώτες σπουδαστές.

Ο Ευάγγελος Αβέρωφ, ασχολήθηκε από νωρίς με τα κοινά και επί μισό αιώνα σχεδόν διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτική ζωή της Ελλάδας.
Το 1941 έγινε νομάρχης Κέρκυρας και το 1942 συλλαμβάνεται από τους Ιταλούς για αντιστασιακή δράση. Το 1946 εκλέγεται για πρώτη φορά βουλευτής Ιωαννίνων και στην συνέχεια διετέλεσε υφυπουργός και υπουργός εφοδιασμού, οικονομίας και γεωργίας. Από το 1956 ως το 1963 διετέλεσε υπουργός εξωτερικών.
Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας ανέπτυξε αντιδικτατορική δράση και συνελήφθη. Το 1974 ανέλαβε το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Παράλληλα με την πολιτική του δράση ανέπτυξε συγγραφικό έργο γράφοντας μυθιστορήματα, διηγήματα, θεατρικά έργα, δοκίμια και ιστορικές αναλύσεις.
Για τους κατοίκους του Μετσόβου, ο Ευάγγελος Αβέρωφ, αποτελεί τον τελευταίο εκπρόσωπο της μεγάλης παράδοσης των τοπικών ευεργετών. Πρωτοστάτησε στην δημιουργία του Ιδρύματος Βαρόνου Μιχαήλ Τοσίτσα, το οποίο διεύθυνε επί 40 χρόνια συμβάλλοντας καθοριστικά στη σύγχρονη ανάπτυξη του οικισμού. Εκπληρώνοντας την επιθυμία του Βαρόνου Μιχαήλ Τοσίτσα, να φέρει ο εκάστοτε πρόεδρός του Ιδρύματος το οικογενειακό του επίθετο, έφερε έκτοτε και το επίθετο Τοσίτσας.
Επίσης δημιούργησε το Ίδρυμα Ευάγγελου Αβέρωφ- Τοσίτσα, στο οποίο δώρισε τη σημαντικότατη προσωπική του συλλογή Ελλήνων ζωγράφων 19ου και αρχών 20ου αιώνα, κτίζοντας πινακοθήκη για την στέγασή της. Παράλληλα επένδυσε στην τοπική αμπελουργία καλλιεργώντας τον εγκαταλειμμένο αμπελώνα του Μετσόβου και δημιουργώντας σύγχρονη οινοποιητική μονάδα.